HONDENBAAN

Skip kijkt over de grens naar Lassie, Sammy en Claudia

Ten tijde van presentatrice Claudia Ludwig is het asielprogramma Tiere suchen ein Zuhause op de zondagmiddag vaste prik: een veelbekeken show voor het herplaatsen van voornamelijk honden en katten, en in noodgevallen kleine (knaag)dieren. In tegenstelling tot de Nederlandse asielen werkt men in Duitsland veelal met gastgezinnen of groepsopvang. Het programma biedt een toegevoegde waarde door het omvangrijke kijkerspubliek. Het blijkt trouwens dat er zich onder de trouwe schare veel Nederlanders bevinden.

Stralend middelpunt was decennia lang gastvrouw en presentatrice Claudia Ludwig. Zij is een echte multitasker die tijdens het voorstellen ruim aandacht heeft voor de verzorger, het schmusen met de hond en daarnaast nog allerlei anekdotes weet te vertellen over typische raseigenschappen of haar persoonlijke ervaringen. Ze prijst de dieren als een volleerd marktkoopvrouw aan, maar blijft kritisch: een huisdier neem je immers voor een (honden)leven lang.

Toch weet deze positivo het elke keer weer zo te draaien dat wanneer de verzorger of zijzelf informatie geven over de getoonde hond, iets negatiefs zelfs verandert in een positieve eigenschap. Een hele drukke hond is het ultieme speelkameraadje voor verveelde pubers. Een onzindelijk gehandicapt hondje is een lot uit de loterij voor een zorgzaam type die van peppeln houdt. Eenzame mensen zijn weer het middelpunt van belangstelling met een hond die niet alleen thuis kan blijven; zij genieten voortaan samen van elkaars gezelschap. Aan elke voorgestelde kandidaat vraagt ze welke hobby’s hij heeft of waar zijn interesse naar uitgaat, zodat de nieuwe eigenaar zich vast kan voorbereiden.

Er werd een kruising Podenco geshowd. Frauchen Claudia roemde - optimistisch als ze is - alle goede kwaliteiten van de jonge reu. Vooral de eigenschappen van de onbekende vader of moeder werden benadrukt, over het energieke en jagende Podenco karakter werd niet gesproken, wel dat de hond los van de lijn kon lopen. De verzorger wilde ingrijpen, maar ze snoerde hem in eerste instantie feilloos de mond door nog meer pluspunten op te noemen. Aan het einde van het gesprek werd het jachtinstinct toch weer ter sprake gebracht. Ze wuifde het met een lachend gezicht weg. ‘Natuurlijk schiet de avontuurlijke Podenco achter wild aan als hij afgelijnd wordt, maar er is vast wel een baasje te vinden met veel tijd en geduld, die bijvoorbeeld van landschapschilderen in de buitenlucht houdt.’

Overal heeft deze ongeëvenaarde vakvrouw wel een antwoord op, zolang het probleem maar niet bij de hond ligt. Soms is de Betreuer van een asieldier zelfs een Ludwig adept en verzint ter plekke bij een tienjarige poolhond dat deze eigenlijk pas van middelbare leeftijd is omdat zulke rassen stokoud kunnen worden.

uit de bundel: Hij doet niks door Cela den Biesen (2009)