De rebellen zijn op
tournee. Ze vliegen van de konijnenvlakte naar het urnenveld, van het urnenveld
naar de hangar, van de hangar naar het eekhoorntjesbos, van het eekhoorntjesbos
naar Checkpoint Charlie, rap en voordat we ze kunnen insluiten van Checkpoint
Charlie naar het urnenveld, van het urnenveld naar de konijnenvlakte. De
optredens zijn overal van korte duur, wel veel opgewonden octaven. M. en ik
zijn de roadies die de groep moeten voorzien van hun natje en droogje en zorgen
dat ze voldoende rust nemen. Daarom plukken we ze na anderhalf uur onafgebroken
spelen uit de konijnencatacomben. We want
more, we want more. Zugabe. Nee, meisjes en jongen, er komt geen toegift
meer. Het is afgelopen. De vermoeidheid slaat na de topprestatie keihard toe.
De rebellen kunnen meteen niet meer op hun poten staan. Waar blijft de tourbus?
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)