Het is vroeg in de middag als we op de hondenhei een frisse neus halen. Het is mild voor de tijd van het jaar, de jas kan los. De massale vogeltrek vanuit warme oorden naar het thuisland is met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid begonnen. Strakke V-formaties raken danig in de war als kakelende luchtreizigers elkaar enthousiast begroeten. We bedenken wat ze zo al aan elkaar vragen: waar bij jij geweest, hoe was het daar, heb je die of die gezien, en vlieg je met ons mee westwaarts of sla je rechts af?
Terwijl onze ogen naar boven zijn gericht, ontstaat er op de grond een brisante situatie. Skip is in alle staten. Tussen de dichte begroeiing is iets loos. Opgewonden zien we Skip een aantal keren terugdeinzen. Wanneer we klokkende geluiden horen, spoeden we ons naar de plek waar het allemaal schijnt te gebeuren. Het stinkt er vreselijk. Geen wonder dat Skip erheen gelokt werd. Tot onze verbazing doorboren ons twee priemende kraaloogjes. Ze zijn afkomstig van een boommarter. Door zijn grootte (formaat flinke kat) en doordat hij kalm blijft, dwingt hij respect af bij Skip die uit eigen beweging op een veilige afstand blijft.
Heeft Skip de boommarter
per ongeluk in zijn middagdutje gestoord of is het beestje ziek? Het kalme donkere
mannetje dat op een bedje van mos ligt, maakt weinig aanstalten om zijn heil
elders te zoeken. Als we een eerste stap bij hem vandaan doen (Skip vindt het
toch maar een saaie slomerik), hobbelt hij doezelig en met de rug naar voren
gebogen in golvende bewegingen in traag tempo gewoon vlak langs ons heen naar
de eerstvolgende kale bessenstruik in de buurt.
.JPG "trefpunt") |
| Marter langs de Maas |
.JPG)
