GASSEN!

 

Dobby en Dusty frequenteren hetzelfde besloten en voor honden verboden paradijs als wij. Terwijl de flatcoated retriever al apegaapt in het Ford Kaatje, daagt zijn vlassige vriend hun, na lang en onbaatzuchtig wachten, vrolijk vittende vrouwtje uit. Ze ontkomt er niet aan om uit te stappen en de golden retriever te gaan halen. Het portier en de ramen blijven open om de hond op de achterbank wat lucht te geven. Wij dubben: zullen we blijven wachten tot ze herenigd zijn?

Het vrouwtje van wie het gezicht is afgeschermd door een zwarte zonnebril, probeert de hond met een lumineus idee te lokken: ze gooit een stok. De hond trapt er niet in. Lokaas in de vorm van een beduimeld koekje dat ze uit de toeristenbuidel (schertsend buikprothese genoemd) om haar middel haalt, werkt averechts. De hond is in charge en hij geniet er zichtbaar van. Die is zo ene-twee-drie niet gevangen. 

We kijken omhoog. Een vierkant luikje in het bewolkte plafond. De zon zit op zolder zien we aan de gouden rand. Door het luik daalt een dikke scheut stoom richting aarde. Alsof een groot gevaarte brandstof loost. Iemand die er ontvankelijk voor is, weet het zeker: visitors from outer space. Ze komen eraan! Wie niet weg is, is gezien Gassen! W. start de auto en trapt ‘m op zijn staart.

uit de bundel Bezige Bu (2015)