BEKEND ALS DE BUNDEHUND

 

Op het jaarlijks terugkerend Lundehund Treffen onthaalden de gastvrije Gertie en Eric naast tientallen Noorse Lundehunden enkele kruisingen, een Finse Spits, een Shiba Inu, een Cavaliertje, twee Chihuahua’s en uiteraard Noorse Buhund Skip. Hoewel alles vanzelfsprekend om de Lundehunden draait, voelde de anders zo bescheiden Skip zich een ietsepietsie very important dog. Dit kwam doordat velen hem herkenden van de avontuurlijke verhalen en graag kennis wilden maken. De VIP werd er een beetje vrijpostig door. Dat uitte zich door gebedel, niet zozeer om aandacht maar om frisch gebackener Deutscher Kuchen. Verstandige baasjes lieten zich niet vermurwen en verkochten nee. Anderen konden de befaamde Buhund niet weerstaan en stopten hem lief bedoeld lekkers toe. Diegenen bij wie Skip succes boekte, bleef hij aanvankelijk ‘lastigvallen’. Tot het opengevouwen handensignaal: het is op! Door de speelse Lundehunden liet hij zich verleiden tot tikkertje. Hij ontdekte het zwembad, de slurf op de helling waar je mieters doorheen kon roetsjen en werd in beslag genomen door onbekende aroma’s van Lundehunden die zich vol overgave in de verse vijgen van pony Maikel hadden geduikeld.

De dag erna bleek dat Skip ondanks alle verstrooiing het Lunderas uitermate grondig had bestudeerd. Of hadden de Lundies hem de fijne kneepjes van hun behendige luchtsprongen verklapt? Veerwild heeft normaliter gegarandeerd niet zijn aandacht, hooguit is een overvliegende reiger spannend om op de grond met hoge snelheid te achtervolgen. Hoe dan ook, in de tuin volgde hij met meer interesse dan gewoonlijk de luidruchtige verrichtingen van merels en mussen die de hemelhoge Hedera bevolken. Kwam het doordat hij nog vermoeid was van alle impressies gisteren en de fladderende bedrijvigheid hem irriteerde, of was hij geïnspireerd geraakt door de uitzonderlijke vaardigheden van de unieke Noorse Lundehund. Met nog nooit eerder door hem vertoonde stijgende en dalende bewegingen – een gewaagde sprong over de buxus en een perfecte landing tussen twee dikke bamboestengels – presteerde hij het om een zojuist opgestegen merel uit de lucht te grijpen. Behoorlijk in zijn sas toonde hij het stoffelijk overschot en legde de jonge vogel, als een poes zou doen, aan mijn voeten neer. Ik kon weinig anders doen dan hem prijzen voor zijn gewelddadige actie. Skips status van ‘bonte hond’ veranderden we subiet in ‘bekend als de Bundehund’. 

uit de dikke pil: Skipkluifjes