Skip snort graag achter konijnen aan. Ondanks dat hij pijlsnel is, zijn ze hem steeds te vlug af. Konijnen hebben namelijk een uitgekiende strategie bedacht. Ze blijven dicht bij hun hol om hier in geval van nood meteen in te verdwijnen.
Op een zonovergoten middag waren we bij vrienden uitgenodigd voor een high tea. De rondhuppelende tamme konijnen werden voor hun veiligheid in het nachthok gezet en Skip dacht zijn kans schoon te zien: konijnen gevangen achter draad, daar moet toch eenvoudig aan te komen zijn. Hoe lang hij die middag gefascineerd op twee pootjes heeft staan kijken, hebben we niet getimed, maar hij moet gedacht hebben: de aanhouder wint.
Deze tamme Stampertjes zijn echter honden gewend en blijven er vrij stoïcijns onder. Om Skip te jennen, sprongen ze wat rond en aten hooi en bix. Vervolgens verdwenen ze in het binnenhok voor hun siësta. Skip snapte niet waar de wipstaartjes zich verborgen. Hij ging steeds het hoekje om, omdat hij dacht dat ze zich aan de achterkant van het hok schuilhielden. Daar was uiteraard alleen de houten achterwand te zien. Hij kreeg er letterlijk het heen en weer van.
Om Skip een
beetje rust te gunnen, legde de eigenaresse van Nijntje en kompanen wat
geroosterd brood in de ren. Weer in het zicht, plantte hij zijn elleboog vol
ongeduld op de rand van het rooster. Eindelijk komt er schot in dacht Skip. De
toast lag klaar om geserveerd te worden. Het beleg er nog bij en het grote
smikkelen kon beginnen.
.JPG)
