dinsdag 6 september 2022

NIKS AAN DE HOND

 frisbee, frolic

Zolang het ’s morgens fris is, frisbeeën we. Skip vliegt alle kanten op en maakt de mooiste salto’s. De frisbee zwiep ik richting een, wat ik aanneem, glooiend heuveltje is. Skip scheert in blind vertrouwen achter de frisbee aan het hellinkje op. Plots stort hij naar beneden. We houden ons hart vast en wachten. Geen Skip. Als we eindelijk om de hoek durven kijken, zien we een ietwat beduusde Skip op vier poten. De helling blijkt een oud bouwsel dat aan de achterzijde gestut is en loodrecht stopt. Mijn blunder loopt met een sisser af, oef. Sterker nog, op de terugweg rent Skip zelf het plateau van het te hoge heuveltje op om er opnieuw af te buitelen. Het is zijn manier om mij gerust te stellen dat er niks aan de hond is.

van plateau springen

uit de dikke pil: Skipkluifjes

REMEMBER ME

  Op tweede kerstdag 9 jaar geleden moesten we afscheiden nemen van de meest bijzondere Buhund ooit, mijn heartdog, mijn partner-in-crème. H...