Er rolde
een voor Skip bestemd koekje door de draadopening op het vliegveld. Ik had
verwacht dat hij zijn poot door de draad zou steken om het koekje naar zicht
toe te harken. Skips oplossing was: zijn kop als een nietsontziende rugbyspeler
tussen het draad wurmen tot die voldoende meegaf om erbij te kunnen. Hoe de
oren tegendraads en heelhuids weer in de originele stand terug moesten, was van
latere zorg.
uit de dikke pil: Skipkluifjes