ZANDBAK

 

De uitbundigheid van de zomerbloei is in volle gang. Het ranke fluitenkruid en de boterbloemen op hun hoge dunne stelten wiegen met de schrale wind mee. Immens witte wolken benadrukken de warmte van de dag. Skip sjokt plichtmatig achter me aan, voor een flink wandeltempo is het gewoonweg te heet. Om zijn energie kwijt te raken, heeft hij de laatste dagen bedacht, is graven een uitputtend alternatief. Hij zoekt een konijnenburcht die in de schaduw ligt. Door de aanhoudende droogte is het mulle zand eenvoudig te verplaatsen. De dorre bladen voor de ingangen verraden dat de holen onbewoond zijn. De hond is er rotsvast van overtuigd dat er wel iemand thuis is en gaat verwoed aan de slag.

Ik plant me op een omgevallen berkenstam en klok de tijd: 9.14 uur. Een feminiene fazant die onopgemerkt wil blijven is mijn stille getuige. Soms komt Skip uit een vers gedolven opening naar boven om meteen in de aanpalende gang te verdwijnen, althans bijna. Slechts zijn witte pluimstaart torent boven het maaiveld uit. De rest van zijn witte pracht is zodanig van kleur veranderd dat ik mijn hond nauwelijks herken. Hij raakt vermoeid. Af en toe last hij een pauze in door te gaan liggen en wezenloos voor zich uit te staren.

Het is 10.40 uur. Skip schudt zijn vacht uit, de aarde vliegt als poederdeeltjes in het rond. Ik moet ervan hoesten. Hij spoelt met het aangeboden water het zand tussen zijn tanden weg. Ik denk dat zijn werk erop zit. Ietwat tegenstribbelend besluit hij mee verder te gaan. De konijnen zijn vast op vakantie, opper ik. Ongelovig kijkt hij me aan.

Op de terugweg zie ik hem listig een zijpaadje inschieten. Ik moet erom lachen als ik hem weer bij de konijnenburcht spot waar een konijntje het bos in hipt. Er volgt geen sprint, Skip is bekaf. Wel krijg ik een veelzeggende blik toegeworpen: zie je wel, dat ik het bij het rechte eind had! Klopt, je hebt gelijk schat, maar we zijn echt klaar vandaag. De geduldige fazant in camouflage bruin die zo manhaftig in onze nabijheid verstopt zat, neemt een stofbad in het losse zand dat de hond bevlogen tussen zijn achterpoten de lucht in had gezwierd.

uit de dikke pil: Skipkluifjes