Begin juli 2015. Een hittegolfrecord. De klamheid is moordend. Goedbedoeld bezoeken we de meertjes op het voormalige Floriadeterrein. Skip weigert het water in te duiken. De koperen ploert kent geen genade. ‘Vooruit, alleen poten en buik dan?’ smeek ik. Voordat Skip vlam vat, geef ik hem een geniepig zetje, zodat hij wel moet zwemmen om niet verzuipen. Hij zwemt enkele baantjes voor ons plezier, voordat we naar de uitgang sjokken. Zou het smogalarm een rol spelen, dat de fut beneden alle peil is?
Thuis kan
de senior zijn draai niet vinden. De vacht gaat broeien. Skip krijgt het nog benauwder.
Hijgen in crescendo. Door de abnormale luchtvochtigheid droogt de vacht niet.
Ik gebruik de ventilator als omgekeerde föhn. Hoewel hij de wind niet van voren
(en in zijn oren) wil krijgen, merkt Skip dat de waaier verkoeling geeft. De
lichaamstemperatuur zakt tot aanvaardbaar niveau.
uit de dikke pil: Skipkluifjes
.JPG)
