Vaak
werk ik tot laat achter de pc. Omdat Skip gewend is dat ik 's morgens vroeg na
het schrijven met hem ga wandelen, vindt hij dat hij daar 's avonds ook recht
op heeft. Trouw wacht hij in mijn nabijheid tot het zover is. Ik heb er niet
altijd zin in, temeer omdat het baasje toch nog na de nachtfilm een ommetje met
hem maakt. Noodzakelijk is het derhalve niet, maar Skip rekent op een extra
rondje. Je wilt je oogappel niet teleurstellen dus: jas aan, tuigje om en
vooruit met de geit.
uit de dikke pil: Skipkluifjes