Mijn blik dwaalt links en rechts. Wat een rommel laten mensen toch in de natuur achter. Is het uit gemakzucht, is het een gebrek aan opvoeding of getuigt het gewoon van weinig respect voor de omgeving? Als je op een prachtige plek gerecreëerd hebt, weet je toch hoe prettig een proper stekkie is om te vertoeven. Ik erger me echt aan die onnodige vervuiling. En wat er allemaal ligt: een ingedeukte jerrycan met bodempje motorolie, een pootje van een zonnebril, een verroeste barbecue, plastic bestek van een verlaten picknick - gelukkig zijn er geen etensresten zoals kippenbotjes achtergelaten - en een trendy slipper. Een verweerd oranje, gerafeld scheepstouw wordt onmiddellijk geconfisqueerd door onze hond die er zich kostelijk mee amuseert; heeft zwerfvuil toch nog zin.
Ik probeer mijn wrevel aan de kant te zetten. Skip en ik banen ons een weg door een doolhof van snel omhoogschietende maïsplanten. Maar de slipper liet me niet meer los. Hoe zou die daar, zo eenzaam en verlaten, terecht zijn gekomen? En werd de slipper gemist? Hij maakte voorheen tenslotte deel uit van een duo. Bij nadere bestudering - Skip had er doldwaas zijn nieuwsgierige neus ingestoken - zag de teenslipper er, los van een flink aantal tandafdrukken, nieuw uit. Was deze wel zo achteloos achtergelaten? Was het mogelijk dat een ondeugende hond spelenderwijs de slipper van zijn baas - overduidelijk een herenmodel - of van een andere persoon had afgepakt om er vervolgens uitdagend mee aan de haal te gaan?
Mijn humeur fleurt op. Leedvermaak. Ik zie het helemaal voor me: een binnensmonds vloekende jongeman die op één havaianas en één blote voet huiswaarts flip flopt omdat zijn dartele hond verstoppertje spelen zo’n geinig spelletje vindt. Leg dat thuis maar eens uit!
Skip vond de slipper
een begerenswaardig object - was er sprake van zweetvoeten geweest? - en
besloot ‘m mee te nemen. Na een paar honderd meter was het nieuwtje er snel af
en verruilde hij de slipper voor een slappe binnenband van een fiets. De
slipper hangt nu beter in het zicht. Mocht de rechtmatige eigenaar nog steeds
op zoek zijn naar de andere helft, dan wappert de slipper nu vrolijk aan een
tak langs het wilgenpad.
uit de bundel: Hij doet niks door Cela den Biesen (2009)