In het hondenbos bedwelmt de uitbundig bloeiende sering ons met
een zoet boeket. De bloesem van de slee- of meidoorn wedijvert met haar. Het
rendement van de regen. Gisteren goot en gutste het onverdroten voort. Het is
koud voor de tijd van het jaar. Op het moment wandelen we tussen de buien door.
Het beukenbos oogt somber en surrealistisch tegelijkertijd. De frêle, prille en
frisgroene blaadjes wiegen als lichtende lampionnetjes op een onverwacht feest.
In de zon zitten de konijnen stil. Bij regen en wind komt wild in beweging. De
saaiheid van de dag ervoor is vergeten. De opgetogen Skip pikt allerlei
geursporen van eekhoorntjes en konijnen op. Hij heeft het er maar wat druk mee.
Met de opgewonden neus onaflatend op de grond, volgt hij het ene na het andere
spoor. Een border collie die hem lange tijd op de hielen zit, bemerkt hij niet
eens. Na bijna twee uurtjes rondjes rennen, houdt hij het voor gezien. De hond heeft
zichzelf hondsmoe gemaakt.
uit de bundel: Kluif (2013) door Cela den Biesen
.JPG)
