De dag ervoor hadden we golfballen geraapt, terwijl Skip een flink eind verderop met zijn kop het effen terrein bultig groef. Hij kon onmogelijk in de gaten hebben gehad wat wij aan het doen waren. Wel toonden we achteraf onze oogst. Vandaag moet en zal hij per se naar een heiderijkje waar het verboden toegang voor hem is. We zijn nieuwsgierig naar zijn drive en laten hem gaan. Hij schiet een dalletje in en spurt linea recta met bolle bek naar ons terug. Voor mijn voeten legt hij een bemoste golfbal neer. Die moet daar dus al langer gelegen hebben en Skip wist dat. Ik sta er altijd weer versteld van dat honden die zogenaamd niet zouden kunnen denken, zelfs verbanden kunnen leggen en daarnaar kunnen handelen. Knappe ballenjongen.
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
