Na een kort buitje, is de lucht geklaard. ‘Nou, als ik geen hond had gehad, liep ik hier nu niet’, laat de
man in een donkerrode uniseks regencape zich ontvallen. ‘Oh, maar wij hebben wel
een hond’, is mijn impulsieve weerwoord. ‘Hij loopt aan de achterzijde van het
opgeworpen walletje parallel met ons mee. Zo is hij onttrokken aan het
ouderlijk gezag.’ Ik trek een grimas: ’Hij blijft echt wel onder onze
supervisie, hoor. Alleen voor hem voelt het alsof hij een spelletje met
zichzelf speelt: de eenzame witte wolf op de prairie. Wedden dat hij zich op
het komende kruispunt meldt?’ Et voilà, zie daar twee spitse oren boven het
talud uitsteken. Batman returns.
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
