24 december. We vertrekken een halfuurtje eerder dan gewoonlijk. In het halfduister druk ik de wekker uit. Skip blijft liggen. Het is veel te vroeg om op te staan. Zijn slaperige kop drukt uit: haal me maar op als jullie terug zijn. Het is nog geen half negen. In het donker wacht een nerveuze file tot aan de overvolle parkeerplaats van de supermarkt. Het duurt even voordat ik voorbij kan manoeuvreren om Cruzer en Byker op te halen.
Wegwaaien in het
hondenbos met Cruzer, Byker en Skip bij een lauwe temperatuur. De broek van
Skip wordt omhoog geblazen. Oeps, onzedelijke blote bips. Cruzers lichtgewicht
staartje suist met haar achterste eraan vast aan haar voorbij. Bij het
omdraaien realiseert ze zich dat ze het zelf is. Byker laat zich meevoeren door
de onstuimigheid. Springerig en ietwat gekkie gaan de drie op zoek naar
konijnen die zich, op eentje na (maar een is voldoende) niet laten zien. M. en
ik moeten op vrije hoeken door zijwaartse rukwinden moeite doen om overeind te
blijven. Heerlijk herfst met kerst.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)