Een dag met dubbele cijfers in het vooruitzicht. We besluiten een lange wandeling te maken. Als Skip bij het bramenbos naast de hangar treuzelt, ruikt W. onraad. Hij vindt de resten van een vers geslacht schaap: het dier was professioneel ontmanteld: kop, ruggengraat en botten in stukken gezaagd lagen op de pens die er doorheen gulpte. Ik vermeld het expliciet zo om te verhinderen dat er een hoop onzinverhalen in omloop komen over honden of wolven die schapen aanvallen. Hier is onomstotelijk slagersgereedschap aan te pas gekomen.
Het vlees was uiteraard
weg. Arm schaap. Het spoednummer van de herder geeft geen gehoor. De
vrijwilligster bij het infocentrum kan niets met de melding. We waarschuwen
vroege hondeneigenaars op de ouderwetse manier. Pas de volgende ochtend
erop zien M. en ik de herder richting onheilsplek rijden. Cruzer en Byker
sjokken als makke schapen achter ons aan. Ze zijn nog doodop van hun weekendje
weg. Toch lijnen we ze alle drie langs het bosvak van het gevilde schaap aan.
Ons rapalje hoeft maar lucht van de meurende resten te krijgen, en weg zijn
ze.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)