 |
Wij hebben nergens vaste vloerbedekking liggen. Zelfs geen kleden die het
gladde parket gedeeltelijk bedekken. Met huisdieren is dat niet
aanbevelenswaardig, is mijn mening. Een van de attracties bij opa zijn daarom
de wollen Perzische tapijten waar Skip graag op rust. Maar niet voordat hij er
eerst een nestje op gekrabd heeft. Dat wil opa per se niet hebben omdat zijn
vroegere hond een kale plek op het karpet schrabde. Voordat Skip voortvarend te
werk kan gaan, stipt opa fijntjes aan: ‘Uh!’ Skips net opgeheven voorpootje
gaat schielijk omlaag. Hij vindt opa een spelbreker. Hij verdwijnt achter de
fauteuil. Hij calculeert in dat opa hem daar niet kan zien. Zachtjes schraapt
hij om en om met zijn voorpootjes op het kleed. Zijn kopje glurend om de hoek.
Opa heeft niets in de gaten. Skip raffelt zijn patroon van ronddraaien en
schrapen stilletjes af en valt met een plof op … een andere plek neer. Een
tevreden kopje op het zachte kleed: dat heeft hij toch maar mooi klaargespeeld.
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
