Het giet. We zijn nog
geen uurtje terug van de wandeling en Skip moet alweer héél erg. Het zijn de
naweeën van overmatig innemen met kerst plus de dorstlessende wandeling: poelen
en plassen in overvloed. Vanuit de tuinkamer steekt hij zijn neus buiten de
deur. Wind en regen vallen hem van de zijkant aan. Het zint hem niks: veel te
nat. Met een waaghalzerige sprong belandt hij vanuit de veranda onder het
bladerdak van de bamboe. Daar leegt hij relatief droog op vier poten met een
grote geitenplas zijn blaas. Een sterk straaltje! En dan zijn er nóg steeds
mensen die ervan overtuigd zijn dat honden oliekoekendom zijn. Wij
hondeneigenaars weten wel beter.
uit de bundel Bezige Bu (2015)