Alles is
groen, groener, groenst. Cruzer en Byker waarvan nu eens voor de afwisseling de
pootjes thuis dienst weigerden, waren als eerste bij ‘Auf Los, Geht’s Los!,
spontaan genezen. Hoezo, pijne pootjes? Wij hebben nergens last van. Ze renden
gedrieën rechtstreeks naar het bunnybos, waar het te doen was. Ze raakten
verdwaald in een ondoordringbare enclave. Skip die geen bel droeg, kwam keurig
op afroep, nadat we de meisjes gevangen hadden. Ze waren het er niet mee eens
dat het speelkwartier werd ingekort, maar ze moeten tegen zichzelf in
bescherming worden genomen.
Op de terugweg traineerden de aangelijnde Cruzer en Byker de boel opzettelijk door zielig kijkend ter aarde te storten. Saboterende staarten die niet meer omhoog wilden tijdens het verlangzamen; alsof ze naar de slachtbank werden afgevoerd. Skip die slinks probeerde om steeds een stapje verder van het pad af te raken. Je zou bijna medelijden met ze krijgen. Baas B. deed het denken aan the Green Mile: de laatste gang die ter dood veroordeelden in de gevangenis afleggen voor hun executie.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)
