 |
| Zoek de drie rebellen ... |
Ochtendstond.
Een kampement in het hondenbos. Een verregende enkeling had zijn volgelopen
tentje vannacht al verlaten. Bivakkers die met trappers aan hun voeten buiten
boord hangen in te krappe doch droge quechua
pop-ups, worden ruw in hun verlate nachtrust gestoord. De rebellenbende
heeft in het groen bij de hangar (we dopen het meteen om tot bunnybos) jonge
konijnen ontdekt. Aanhoudend schel en dof geyip waar onze oren pijn van doen;
daar moet een slapend mens wel wakker van worden. Schattige babybunnies laten
de honden alle hoeken van het bunnybos zien. Ondanks dat de honden een tandje
bij zetten, laten ze de kleintjes lopen. Ze zien hen als amuses: leveranciers
van voor later meer. Zo’n eenhapscracker zonder toastje is niet eens genoeg
voor een holle kies. Laat staan als je die door drie moet delen … De
kampeerders zijn gapend uit hun tent gelokt. De honden scannen het ommeland af:
de bierflesjes, chipszakjes en schaaltjes borrelnootjes zijn leeg. Met
hongerige maagjes moeten onze nu futloze rebellen mee naar huis.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)
