waar is de donutfoto als je 'm nodig hebt
Een heldere
nacht. De kou maakt me wakker. Zelfs Skip ligt zo dicht mogelijk tegen
zichzelf aan. Mijn zomerdekbed verruil ik morgen meteen voor het dikkere
herfstdons. Verkleumd loop ik blootsvoets op de ‘ai’ koude vloer en sluit het
slaapkamerraam. Dat scheelt. Aan het paarsachtige uitspansel twinkelen de
Poolster, Sirius Grote Hond, Grote Beer het steelpannetje en flonkerende
collega sterrenbeelden en hemellichamen broederlijk naast elkaar. Onder het
dubbelgeslagen dekbed blijf ik in foetushouding kijken en probeer me te
herinneren hoe ze allemaal heten - toch vaker
kijken naar het wetenschappelijke ‘De Wereld Leert Door’. Ergens in de ladekast
moet een recent uitgescheurd blaadje liggen, waar ze allemaal op staan getekend. Ik wil
niet opstaan. Mijn hoofd tolt en na een uur ben ik nog klaarwakker. Ik ga
zoeken en vind het niet. Terug in bed vraag ik Skip mijn ijskoude voeten te
verwarmen. Ondanks dat ik het poeslief vraag, is hij daartoe niet bereid. Ik
kijk weer naar buiten. Er valt me iets op wat ik wel wist maar me nooit zo is
opgevallen. De sterren schuiven langzaam op naar rechts. Nee, het is de aardbol
waarop ik mij bevind die linksom draait. De rustende Skip die ongedurig wordt
van het gestommel, heft zijn kop verstoord omhoog: de wereld draait door? Nee,
jij. Ga slapen!
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
