W.
gooit sneeuwballen in een wijde cirkel. Non-stop is minder belastend dan het
heen en weer krijgen. Na een paar rondjes zoekt Skip de opgeworpen sneeuwbal
als ware het een koekje. Best een opgave om hem tussen al dat wit te vinden.
Hij neemt er de tijd voor en snuffelt de grond af. Het is dat de sneeuw al
ijzig is, want tegen de tijd dat Skip hem zou vinden was de sneeuwbal allang
ontdooid. Komisch om Skip al die sneeuw te zien afspeuren naar DE bal. Maar hij
lacht het laatst. Snoeverig toont hij een perfect gevormde gladde ronde bol.
Het is ‘m inderdaad.
uit de bundel Bezige Bu (2015)