De dolle dagen zijn voorbij. Veel rode duivels, Vikingen, geel geschminkte Hop Sing-Chinezen en top of the bill: een oliesjeik die zijn als knalroze varken verklede vriendin kuste. Limburg slaapt zijn roes uit. Het is zo stil dat we de halve ochtend verslapen. Van bonte boel naar grijze mist. Skip en ik hebben het rijk alleen. Onder de ontbladerde bomen regent het dikke druppels die van de takken afrollen en in het Maaswater petsen.
Uptempo. In de
uiterwaarden maakt Skip muizensprongen. De muizen liggen niet meer in hun nest,
net zoals een vos die likkebaardend achter het doorzichtig gordijn van
bramenlianen tuurt. Skip is meteen in alle staten. Hoesten. Een slingerend
fietsende neger op de dijk trekt Skips aandacht. Mazzel! Skip zet er
vraagtekens bij: is het een slijtvast kleurtje of is het schmink? Ik vraag me af of
hij een late gast is of een vroege vogel op weg naar meneer pastoor voor een
askruisje. Hoe dan ook: de vos is vergeten.
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
.JPG)