Over het hele district
hangt een penetrante lucht. Het dichte dennenbos waar in mei reuzenvarens
verrijzen, verhult de stank. Skip stapt in zijn nopjes achter ons aan, hij is
nooit een voorloper geweest. Een hamerende specht. Een notenkraker* die op de
grond op een dennenappel knaagt, vlucht een beuk in. Zangvogels (vinken) met
zin in het voorjaar doen een onderlinge contest voor het songfestival. W. vangt
een glimp van een goudkleurig ree op. Skip volgt dubbeldekkers: twee meerkoetmannen
vechten om één vrouw. Ze rennen als kakelende kippen over het Zwart Water
achter elkaar aan en schuwen daarbij niet om elkaar en het onfortuinlijke
wijfie te verdrinken. Een instuif van een luidruchtige groep opgeschoten honden
kan Skip weinig bekoren. Te druk. Hij negeert ze voortreffelijk. Het werkt
onaflatend. We strijken neer op een bankje dat volop in de zon staat. Skip
spettert en spattert bij de zanderige
oever. Het is buiten gewoon goed. *Eekhoorns houden hun
tanden op lengte door te knagen op noten en dennenappels.
.JPG)
