Na het gemoedelijke Lundetreffen is het op ons vertrouwde ogenblikkelijk: welterusten. Skip droomt hardop van één grote (honden)familie, van botermalse steaks van de keurslager, het struinen over het landgoed, de vele aaitjes en lieve toegefluisterde woordjes, en zijn tante Tulle die er nog patent uitziet voor d'r ouwe dag.
Dat hij vervolgens de
volgende dag tot half tien van de wereld is, zich naar mijn kantoor versleept,
daar aan vrouwtjes voeten schurkt, en pas na 20 minuten ontwaakt, terwijl er al
die tijd al een geurende cupcake voor
zijn neus lag, is ongehoord. Zelfs het geritsel van het cellofaan en de
cameraflits om dit gedenkwaardige moment vast te leggen, bleef onopgemerkt. Het
aller-schandaligst waren zijn baasjes die hem als proefkonijn misbruikten én
voor een spraakmakende anekdote. Voordat Skip kon toehappen, verruilden zij de cupcake voor zouteloze brokken.
uit de dikke pil: Skipkluifjes