We overnachten nog steeds in de tuinkamer vanwege Skip die op dit moment de tuin prefereert om in te snurken, en vanzelfsprekend de zomerse waarden. W. die systematisch in zijn dromen door haaien wordt achternagezeten, gooide midden in de nacht het dekbed van zich af. Dazend: ‘Er rende een muis over me heen.’ ‘Yeah right, in your dreams, baby’, bagatelliseerde ik.
De ochtend erop pak ik
eerst de mop. Skip, die het gewitte plafond telkens afwisselde voor glimmertjes
aan het donkere firmament, had voor modderafdrukken op de grauwe leisteen
gezorgd. Dacht ik. Als de blubber de grauwe dweil, vaalrood kleurt, heb ik een
déjà vu. Skip troont me mee naar de composthoop voorbij het gazon. Daar rust
voor eeuwig de door hem gevangen en intussen gesteven Mickey de
zoveelste.
.JPG)
