Iedereen
heeft het rondom Prinsjesdag over het pluche in Den Haag. Skip heeft zo zijn
eigen beslommeringen. Zijn levensechte pluche (dat zo lekker veloursig in de
bek ligt en dat je heerlijk als hoofdkussentje of kinsteuntje kunt gebruiken)
houdt zijn bek niet. Telkens als hij er in hapt of op gaat liggen, hoor je de
noodkreet van het desbetreffende dier. Heel frustrerend en tegennatuurlijk.
Want een wild beest bijt een gevangen prooi in één keer dood, dat is wel zo
‘diervriendelijk’. Skips pluchen beesten blijven echter piepen en kakelen in
plaats van het loodje leggen. Vaak valt Skip erop in slaap of slaapt hij met
het dier in zijn bek. Bij het verliggen of ontwaken, schrikt hij zich door het
plotselinge geluid dan een hoedje. De ene keer moet hij er zelf om lachen
(inclusief ontblote boventanden), een andere keer hapt hij er geïrriteerd in.
Alsof hij wil zeggen: houd nou eens eindelijk je bek! Kort gezegd: shut up!
uit de dikke pil: Skipkluifjes
.JPG)
