Het
meanderende wilde riviertje zorgde voor een onbedoeld avontuurlijke
survivaltocht tijdens de IJslandse Hondendag. Stoere Skip sprong pardoes omlaag
het sterk stromende water in, werd meegesleurd en beleefde enkele hachelijke
minuten. Hij was niet bedacht op de steile kanten van het miniatuur ravijn en
kon onmogelijk aan wal klimmen. Met uitpuilende ogen van doodsangst, crawlde
hij tegen de stroom in. Nergens houvast en de verdrinkingsdood nabij. Pas bij
het mee laten voeren, kwam hij op een eilandje terecht. Noodgedwongen moest hij
na een pauze weer het woeste water trotseren om bij ons te komen. Ik was
benauwd dat hij vanwege de koude kramp kreeg. Omdat hij een rattennest dat zich
net boven het wateroppervlak bevond, rook, durfde hij het kolkende water weer
in. Hij liet zich een eind meevoeren. Daar stonden wij met een lange boomstam
klaar om aan vast te klampen. Ons plan lukte en hij klom aan wal. De baas
hoefde op het nippertje geen nat pak te halen.
uit de dikke pil: Skipkluifjes
.JPG)
