HONDSDAGEN

 

Is het je wel eens opgevallen dat je zomaar tijdens een wandeling of zelfs gedurende een gehele dag alleen maar honden van hetzelfde ras tegenkomt? Het overkwam ons laatst, heel frapperend, voor de zoveelste keer. Het leek alsof er gezamenlijk was afgesproken: vandaag is het Labrador- of zoals recentelijk Beagledag. Nu is de Labby wijd en zijd verspreid en is het misschien wel de meest voorkomende verschijning en is de Beagle in onze buurt goed vertegenwoordigd maar toch ...

De kwestie blijft aan me knagen. Waarom tref je op exact hetzelfde tijdstip of dagdeel massaal mensen met hetzelfde hondenras aan? Wat kan hiervoor de aanleiding vormen? Tonen de gewoontes van de eigenaren onmiskenbaar gelijkenissen, zijn het de overeenkomsten tussen een specifiek hondentype of zijn de omstandigheden uitzonderlijk gunstig voor een bepaald ras? Kiest een eigenaar (on)bewust die specifieke viervoeter die bij hem past waardoor identieke situaties ontstaan? Ik kan me volstrekt niet voorstellen dat het puur een samenloop van omstandigheden is: er moet een causaal verband bestaan.

Kunnen typische weersinvloeden hiervan de oorzaak zijn? Staat de windrichting op een bepaald moment zo uitermate gunstig voor jachthonden, zodat ze wel aan hun oerinstinct moeten voldoen? Zijn (wild)sporen alleen dan goed te volgen als de ondergrond een bepaalde consistentie heeft? Worden er in de luchtstroom lenteachtige moleculen meegevoerd die enkel als katalysator werken op de natuurlijke driften van retrievers? Zijn bij tropische temperaturen de avonduren slechts gunstig voor mopshonden met hun platte neuzen? Trotseren louter stoere doggen en hun breedgeschouderde bazen elk weertype en wachten alle hagelwitte Maltezers en hun stijlvol gecoiffeerde vrouwtjes tegelijk knus bij de open haard tot de lucht geklaard is?

Als we hier de kern hebben gevonden dan dringt de volgende prangende vraag zich op: ‘Hoe maken deze honden kenbaar aan hun eigenaar dat nú het ideale tijdstip is om uitgelaten te worden?’ Berust het op toevalligheid of zie ik hier een patroon? Wil ik het ontrafeld zien omdat, terwijl ik het constateer, zelf met mijn andersoortige hond onderweg ben? Wat doen wij buitenstaanders daar eigenlijk op zulke hondsdagen?

uit de bundel: Hij doet niks door Cela den Biesen (2009)