Het lijkt of Skip maar wat aanrommelt. Na ogenschijnlijk zinloos gecirkel van linksom en rechtsom in zijn mand, waarbij hij driftig zijn dekentje in de mand ondersteboven of eruit gooit, en de bodem probeert uit te graven, ploft Skip neer. Hij schuift wat met zijn kin over de rand. Een diepzalige zucht en hij slaapt.
Was al dat voorwerk nu echt nodig? Ja, want schijnt bedriegt. De wolf, kent eenzelfde ritueel voor hij gaat liggen of rusten. Eerst krabt hij het bovenste laagje aarde weg om vervolgens door getrampel in de rondte het groen te pletten. Voilà, zijn nestje is klaar. Hij creëerde zijn eigen oase: een ovaalvormige holte waar zijn gestrengelde lichaam precies inpast.
Honden herhalen instinctief het gedrag van hun verre voorouder. Op zoek naar verkoeling of beschutting graven ze buiten een kuil als zich daar de kans toe biedt. Of ze schrabben in huis de vloerbedekking of het tapijt kaal. Een hond met deze onhebbelijke gewoonte kun je echt blij maken met een set (hand)doeken of een plaid. Hier kan hij het nestceremonieel mee nabootsen, wat mogelijk een kalmerende en ontspannende invloed op de hond heeft.
De twee manden, zijn bedje, kussen én het voeteneind van ons bed voldoen perfect in de ogen van mijn allerliefste Skip Allicht, ik heb hem lang genoeg bestudeerd om te weten wat hij prefereert. Het onlangs aangeschafte antislip matje in de gang beantwoordt niet aan zijn standaardwensen. Het ondermaatse matje is ook niet voor hem bedoeld. Weet hij veel, het ligt wel op een toppositie: dicht bij de voordeur.
.JPG)
