Hier en daar ontluikt er al een hoopvol bottend knopje aan een tak. Grote groepen gakkende ganzen verzamelen zich op de daarvoor speciaal ingezaaide graslanden. Pasgeboren stiertjes trekken sprintjes om warm te blijven en maken burleske sprongetjes. Bij Skip verlaten toefjes onderwol de vacht. Zittend achter de autoruit merk je dat de zon aan kracht wint. Allemaal voortekenen dat de lente zich wil opdringen. Oké, sjaal en winterjas doen nog dienst, maar de wollen wanten zijn al verbannen. Handschoenen vind ik überhaupt lastig tijdens het uitlaten. De riem slipt eenvoudigweg uit je handen, koekjes plakken aan het stof vast en zijn moeilijk uit je binnenzak te vissen. Of de hond gaat ermee aan de haal.
Vandaag is het grijs en waterkoud. Wederom dwarrelen er flinterdunne vlokjes neer. Minus vijf graden houdt in: terug naar dubbele bepakking. De kachel loeit om de temperatuur binnenshuis behaaglijk te houden. Noorse Buhund Skip wil naar buiten, de polaire lucht appelleert aan zijn oergevoel. De snijdende wind speelt met zijn vacht en blaast zijn krulstaart omver. Even later wil hij naar binnen.
Gedwee fungeer ik als slaafse portier. Deur open, naar buiten, deur dicht. Eenmaal afgekoeld wil hij weer naar binnen. Hup, deur open, naar binnen, deur dicht. In de huiselijke warmte besluit hij toch liever buiten te vertoeven. Deur open, deur dicht. Het is echt nog te koud om de deur op een kier te laten staan. Zelfs dat kleine beetje kille tocht doet je huiveren. Dan de mand maar op de veranda slepen. Alle knuffels mogen mee. Skip rommelt wat met zijn plaid. De knuffels vliegen overboord. Hij heeft zijn draai gevonden en houdt deze positie een uurtje vol. Rust.
Dan tuurt Skip, zonder begeleidende blaf als
seintje, door het venster. Ik veer op, loop enkele passen en laat hem erin. Hij posteert zich in de serre. Een jonge merel met hoogtevrees duikt stuntelig
in een armetierige struik. Automatisch druk ik de deurklink omlaag. Skip zet
de achtervolging in. Zucht. Waar blijft het voorjaar? Pas als de deur wagenwijd
open kan blijven, ben ik ontslagen van mijn toewijding.
uit de bundel: Kluifjes door Cela den Biesen (2012)
.JPG)
