Mens en hond niezen om heel andere redenen. Mijn jonge Skip kijkt me op deze vroege ochtend daarom heel bevreemd aan wanneer ik een hevige hooikoortsaanval beleef. De niesbui, veroorzaakt door de vele rondzwevende pollen in de lucht (hoera, het is voorjaar!), zorgen dat ik wel vijftig keer achter elkaar hatsjie zeg. Eigenlijk weet hij er niet zo goed raad mee. Moet hij bezorgd zijn voor mijn welbevinden of weet ik me geen houding te geven? En wie is hier nu de snotneus?
Honden niezen namelijk meestal om hondse zaken en zelden omdat er iets in hun neus kriebelt. Bijvoorbeeld om een impasse te doorbreken en zo spanning af te bouwen; ze weten even geen raad met een netelige situatie en bijgevolg niezen ze een keer. Zo winnen ze tijd om de aandacht te verleggen. Of, ze begrijpen niet wat je bedoelt en willen met niezen zeggen: leg uit, wat wil je van me?
Zelden ontmoet je een hond die ten prooi is gevallen aan het griep- of verkoudheidvirus. De gevoelige hondenneus kan weleens geprikkeld worden door luchtvervuiling veroorzaakt door uitlaatgassen van voertuigen of sigarettenrook. Helaas komt het steeds frequenter voor dat honden een allergische reactie vertonen op stofjes van planten zoals stuifmeel en hierdoor pollenkoorts krijgen, of een allergische huidreactie die te herkennen is aan kleine rode, hevig jeukende bultjes.
Door mijn paars aangelopen hoofd, opgezwollen oogleden en biggelende tranen weet Skip nog steeds niet wat hij van de hele situatie moet vinden. Moet hij me troosten, omdat hij merkt dat ik me beroerd voel? Honden kunnen heel goed meevoelen als iemand ellendig is. Ze steunen je door dik en dun door dicht tegen je aan te gaan liggen. Of door onder je dekbed te kruipen en goedbedoeld meteen het breedste gedeelte van bed of bank in beslag te nemen. Mocht je te veel woelen dan krijg je acuut een verwijtende blik toegeworpen om toch vooral stil te blijven liggen: onmogelijk om zo ongestoord een dutje te doen!
Ik verzeker Skip dat het niets ernstigs is: gewoon een geval van aanstelleritis. Hij besluit me op mijn woord te geloven, want hij wil eropuit. Eenmaal buiten blijft hij me niettemin argwanend in de gaten houden, terwijl ik voor de zoveelste keer mijn snotneus in een kleffe zakdoek snuit.
Er is maar een remedie
tegen hooikoorts die afdoende werkt en dat is antihistamine innemen. Jammer
genoeg kan ik die middag pas bij de apotheek terecht om het te laat bestelde
doosje verlichting op te halen. Nog even volhouden. Vanavond is de hond weer
de enige snotneus in huis en kan hij rustig zijn oogleden dichtdoen.
uit de bundel: Hij doet niks door Cela den Biesen (2009)
.JPG)
