Zomaar voorjaar. De eerste warme zonnestralen breken door de halfgeopende lamellen naar binnen. Skip wil meteen buiten op de veranda bivakkeren. Voor de meeste mensen bestaat het clichébeeld uit openbrekende bloemknoppen en oplevend groen. Voor sommige types met een verhoogd testosterongehalte schijnt het kijken vanaf een goedgevuld terras naar frivool wapperende rokjes een opwindende bezigheid te zijn. Ik moet het vooralsnog met een minder verleidelijk geluid doen: het monotone gedreun van de hogedrukreiniger bij de buurman die overduidelijk lentekriebels heeft.
Het lenteachtige fenomeen zorgt bij onze huisdieren eveneens voor enthousiaste taferelen. Voor veel honden betekent het meer of langere uitstapjes. Want ineens is het in het park een va-et-vient van hordes uitgelaten honden die ik lange tijd niet heb gezien. Tochtige teefjes paraderen in het park en laten hun virtuele zakdoek achter. Jonge honden op vrijersvoeten gedragen zich uitdagend naar elkaar. Er ontstaan ware ontluikende hartstochten op deze tippelzone.
Een tegemoetkomend KOMO hondje merkt ons niet eens op. Duidelijk op zoek naar de ware wijkt zijn reukorgaan niet van de grond af om hardnekkig het spoor te blijven volgen. Benieuwd en bezorgd volg ik dit bastaardje-zonder-baas dat er een flink looptempo in heeft. Klaarblijkelijk komt hij uit deze buurt, want hij weet de weg en is zijn grote liefde hem bekend.
Verderop trekt een deftige dame in mantelpak op een drafje haar tegenstribbelend rashondje paniekerig mee. Ze verdwijnen beide in een pompeuze witte villa. De hond gaat er als een speer achteraan maar treft een dichte deur. Verwachtingsvol posteert het smoorverliefde vuilnisbakkie zich voor de imposante voordeur van zijn onbereikbare hartendiefje van stand. Hij beseft zijn onhandige keuze pas als een frisse lentebries en de koude trottoirtegels enigszins voor afkoeling zorgen. Nog nahijgend van verlangen druipt hij uiteindelijk af naar een rijtjeshuis om de hoek. Vandaag had deze Romeo geen succes maar morgen valt er vast weer een ander meeslepend parfummetje te bespeuren en zal hij ongetwijfeld opnieuw vlinders in de buik krijgen.
uit de bundel: Hij doet niks door Cela den Biesen (2009)
.JPG)
