 |
| Skippybal |
We hebben nog nooit een tennisbal gekocht. Toch lag de speelgoedkorf van Skip op een gegeven moment afgeladen met fluorescerende tweedehands ballen. Heeft onze Noorse Buhund last van een onbeteugelbare verzamelwoede? Gaat hij prat op zijn balbezit? Nee, het sluipt er gewoon in. Skip vindt ze stuk voor stuk in het hondenbos: bewust gedumpte ballen (ik breng de bal mooi niet terug, want dan gooit mijn baas ‘m wéér weg voor een nieuw apporte), verloren ballen (heus, ik kan hem echt nergens meer vinden) of achteloos achtergelaten ballen (ik heb thuis al een enorme voorraad).
Een
gevonden tennisbal wordt als trofee in de bek mee naar huis genomen. Zo groeit
de collectie ongemerkt vanzelf. Het werd tijd om de ballen weer te laten
rouleren, want in feite is het een grote ruilhandel: je raakt er een kwijt, en
je vindt er weer een. We verstopten de hele bubs in het bos. Na vijf minuten
kwam de eerste blije Labrador met een herontdekte tennisbal in de bek langs
gehuppeld. Misschien was die ooit zijn eigen!
uit de bundel: Kluif (2013) door Cela den Biesen
.JPG)
