 |
| KnuffelSkip met zijn hartsvriendinnen |
Het was aandoenlijk om te zien hoe dolblij
ze waren elkaar terug te zien na de separate vakanties. We hadden een
goedmakertje voor het tweetal in petto. Cruzer mocht komen logeren. Het werd
een veel te kort weekend om nooit te vergeten. Ons huis was een liefdesnestje:
samen innig verstrengeld in een korfje slapen, eten uit één bakje, elkaar
overdreven kussen en tussendoor ravotten.
Op de dag dat we Cruzer thuis hadden
afgeleverd werden we laat in de middag gebeld. Ze had de hele dag
hartverscheurend gejankt; ze miste haar vriend. Haar vrouwtje was heel
verdrietig en had gevraagd of Cruzer dan liever bij Skip wilde gaan wonen. Ik
vertelde over de telefoon dat het Skip niet anders was vergaan: idem dito
droefenis ten top. Ik hield de hoorn dicht bij Skips oor zodat hij Cruzer kon
horen huilen. Hij hield zijn kop scheef en snikte. Cruzer reageerde
onmiddellijk door terug te blaffen. Nadat ze mekaar gehoord hadden en we
vertelden dat ze best een nachtje zonder elkaar konden, was het in orde.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)
.JPG)
