M. heeft zakken vol koekjes |
Herfst! Dat scheelt een jas. Mijn koude handen heb ik in beide jaszakken gestoken. In plaats van samen weg te sjezen, blijven de rebellen om me heen dansen. Ik heb eerst niet door waarom. Hun aanhoudendheid doet me beseffen dat ze een koekje verwachten. Voor onderweg heb ik standaard koekjes in mijn zak. En ‘de hand in de jaszak’ betekent immers: er worden koekjes uitgedeeld. De honden begrijpen niet waarom dit nou zolang moet duren. Ze accepteren geen ‘ik houd mijn handen alleen in de zak omdat ik verkleumde vingers heb’. Voor hen is ‘hand in de jaszak’ een duidelijk signaal: er komt een koekje aan. Ze zullen er toch aan moeten wennen. Ik haal mijn handen uit de zakken en toon ze leeg. Ik bal mijn handen tot vuisten en trek de mouwen eroverheen. Klare taal. De honden rennen weg. Ik stop mijn versteende langzamerhand rode handen terug in de zakken.