Sporty Skip |
Na wat tamme weken, besloten de drie boefjes Byker, Cruzer en Skip dat het weer eens tijd werd om te jagen. Twee ochtenden en een middag waren ze druk in de weer met speuren en opsporen. Ze sprongen over ribben, daalden af in verlaten kraters, renden alsof hun leven ervan afhing en groeven in holen. De honden amuseerden zich top. Ze verdwenen niet van de beeldbuis en er vielen geen dodelijke slachtoffers. Wat willen mens en dier nog meer.
Voor senior Skip bleek het te intensief, want de volgende ochtend was hij zo stijf als een plank. Vandaar dat hij verplicht aan het lijntje moest lopen, wat niet werkte: elke drie meter keerde hij zijn kont tegen de krib en ging demonstratief liggen. ’s Middags dan toch maar rustig in het bos uitlopen, zonder de meiden. Daar trof hij na een kort rondje, boezemvriend Bagno die hem het zilverige korenveld inlokte. De Podenco maakte telkens majestueuze reuzensprongen van anderhalve meter om boven de halmen uit te stijgen. Skippy (!) vonden we, net als Heidewachtel Kessi, na een half uur langs de bosrand: total loss.
Oververhit, schuddend lijf en trillende overbelaste poten en de
blik op oneindig. Thuis kon hij niet staan of liggen. Pas na anderhalf uur
koelen en uitrusten kwam hij een beetje bij. ’s Avonds was er geen beweging in
te krijgen. Vanmorgen strompelt hij met zijn linkervoorpoot … tot hij een
konijn ziet. De motor draait weer nietsontziend op volle toeren.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)