De tijd is vannacht een uur
teruggezet. We zijn daarom extra vroeg deze morgen. Niemand te zien. Buiten is
in nevelen gehuld en voor het eerst deze herfst wandelen we in een winters
aandoende Hollandse toendra. Skip is door het dolle heen. Onderweg blaast hij
door de vrieskou letterlijk stoom af. Hij hapt naar het ritselend blad op de
grond dat ik met mijn laarzen de lucht in zwier. Hij rent als een bezetene
tussen de vol berijpte brandnetelbossen in de wit uitgeslagen wei. Ze steken
als lobbige dreadlocks boven het knisperende gras uit.
Binnen de
mistige omlijsting zien we de trage rivier waarin massaal wit schuim
voorbijdrijft, dampen. Net kokend water met opstijgend stoom. Wasdag bij de
stuw? Spektakelende eenden die een akkefietje hebben met krassende kraaien
worden door Skip gesecondeerd. De zon kiert al flauwtjes tussen de populieren
met hun kalende pruik. Een kouwelijke Staffordshire Terriër warmt zich op door
bokkensprongetjes aan de lijn te maken. Dolleman en ik zijn veel langer
onderweg dan gepland. Op de terugweg verovert de zon het grijs. Het wordt een
mooie zondag vandaag.
uit de bundel: Kluif (2013) door Cela den Biesen
.JPG)
