Terwijl ik de
pot Calvé (Skippy peanut butter was leuk geweest) pindakaas leegschraap, bedenk
ik dat pindakaas wordt aanbevolen als vulling voor de Kong. Ik overweeg het
altijd pas als ik de onverwoestbare Kong classic al met iets anders heb gevuld.
Maar waarom het smeersel in de Kong doen als Skip het potje kan leeglikken?
Twee vliegen in een klap: hij is bezig, en de glazen pot met bestemming glasbak
is schoon. GLAZEN pot, ja. Hoe kon ik zo breinloos bezig zijn.
Terwijl ik satésaus naar opa’s
onovertroffen recept maak, kwijt Skip zich ijverig van zijn taak. Zijn tong
streelt de wanden schoon, maar heeft net te weinig bereik om bij het restant op
de bodem te komen. Skip weet raad. Hij pakt de glazen pot tussen zijn kaken en
smijt ‘m op de stenen vloer. De stuitermethode functioneert prima bij de Kong
als het laatste koekje klem zit. Alleen … glas stuitert niet. Nog een mazzel
dat het dikke glas heel bleef. Voordat hij een tweede poging kon wagen, griste
ik het pindapotje voor zijn neus weg. Geen: helaas pindakaas voor Skip. Een
pannenlikker uit de keukenla die hij mocht schoonlikken, loste mijn niet voor
herhaling vatbare domheid lekker op.
.JPG)
