Het kan niet op in het hondenbos. De
rebellen maken zich ondanks de afmattende zomerse klamheid ongelooflijk druk.
Van het veld, in de struiken, over het pad naar het loofwoud rauzen ze rond.
Skip is toevallig de hele tijd beeldig. Cruzer en Byker verschuilen zich onder
een reusachtige bramenstruik. We horen gedempte kermgeluiden. Is het een van de
aardhondjes? We gaan ervan uit dat het onmachtgeluidjes zijn: de een verbiedt
de ander de toegang in de konijnenpijp, of verzucht jankend dat het konijn niet
meespeelt.
We wandelen door met Skip, meestal volgen de twee rebelletjes dan vanzelf. Skip vertrouwt het niet of vindt het geluid te spannend. Hij verdwijnt kort in de struiken richting meiden. Zo snel als hij weg was, is hij weer terug. We draaien ons om en roepen: ‘Melden bij het volgende poortje Bitte!’ As we speak vindt de wisseltruc plaats. Eén grote hond is verruild voor twee mini's. Hoe doen ze dat toch? We hebben onze rug nog niet gekeerd of Skip is terug en de meiden zijn weer weg! Eindelijk staan ze ons gedrieën op te wachten bij het poortje met drie uitgestreken snoetjes die ons vertellen: waar bleven jullie nou? Een stelletje oplichters is het!
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)
.JPG)
