 |
| naar de foto in origineel formaat ben ik op zoek |
Vaste prik.
Nadat Skip gereed is met graven, spoelt hij zijn zandbek in de rivier. Hij weet
blindelings de weg naar het paadje waar hij moeiteloos het water in kan.
Meestal is hij binnen een minuutje terug. Omdat hij lang wegblijft, ga ik
poolshoogte nemen. Vissers zullen toch niet weer iets hebben achtergelaten?
Nee. Skip schongelt met zijn achterlijf in het water, de voorpoten rusten op
een basaltblok. Terwijl zijn kont van links naar rechts deint, vertoont zijn
gezicht een gelukzalige uitdrukking. Kleine schuimbelletjes borrelen omhoog.
Pas als hij daarna met een vies gezicht aan het water snuift en zonder
aanmoediging verderop gaat zwemmen, begrijp ik wat er aan de hand was: hij
stond gewoon te pissen in zijn eigen zwembad! Naar het volkse gezegde: als ze
me missen, ben ik …
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
