MUISHOND

 

Sinds enige tijd grossiert Skip in muizen. Van de ene op de andere dag is hij overgeschakeld van mollen vangen naar muizen vangen. Heeft hij het stokje overgenomen van ons onlangs overleden oppashondje én muizenjaagster pur sang?  Zijn konijnen hem tegenwoordig gewoon te snel af en is een muis makkelijker te pakken te krijgen? Wacht hij tot de lampreien groter gegroeid zijn?

Skip verschalkt spits-, veld- en woelmuisjes plus een incidentele verdwaalde huismus. Ik wist niet eens dat er zoveel soorten bestonden. De goudkleurige hazelmuis vindt hij het lekkerst, die werkt hij met plezier naar binnen; zou de notenvulling het ‘m doen? Grijze muizen eet hij met lange tanden, de donkere exemplaren spuwt hij na ervan geproefd te hebben weer uit.

 
Huismuizen dienen als bewijsmateriaal dat hij zijn huiswerk goed heeft gedaan, lusten doet hij ze niet. In het veld plukt hij van te voren groen als salade (de muis als haute cuisine, geserveerd op een bedje van gras). Als dessert serveer ik hem een koekje. Ter afsluiting én voor de zekerheid neemt hij sloten water. Mocht de muis de gruwelen abusievelijk hebben overleefd, dan verdrinkt hij alsnog in de hondenmaag.

uit de bundel Bezige Bu (2015)