naar de foto van Cruzer zijn we op zoek |
Het is al vroeg
dag deze morgen. Skip staat eerder langs het bed dan ik. Hup, eruit. Baas B. en
de meiden komen ons halen. In het hondenbos vlamt het zonlicht boven de
boomtoppen uit. Na een week van sjokrondjes zijn de rebellen en twee vaste
konijnen thans op stoom. Het overbekende riedeltje van geluiden in alle
toonaarden vult een uurtje het sparrenbos. Als de honden buiten adem zijn,
vinden we het genoeg. Nog even cooling down om verzuring van
de spieren tegen te gaan en we rijden weer in de camper van Baas B. naar huis.
Het zijraam opent. Huh? Het is Cruzer die met haar voet het raamknopje indrukt. Ik heb het zo warm. Ik zet even een raampje open, moet ze bedacht hebben en steekt haar kopje buitenboord. Als Baas B. haar uit veiligheidsoverwegingen gebiedt om weer plaats te nemen, gaat ze met een uitgestreken smoeltje zitten. Lekker puh.
Subiet dringt zich de zoete herinnering op aan een lang vervlogen treinreis naar Italiƫ. Onder elk schuifraam van de trein stond de - vooral voor ons kinderen - intrigerende tekst: e'pericoloso sporgersi. Ook wij mochten niet naar buiten leunen, maar deden het toch.
uit het boek: De rebellen maken er een bende van (2014)