Tijdens een peepshow of piepshow
demonstreert Skip dat een pluchen dier piept als erin wordt gehapt. Ongewenst
entertainment voor baasjes: honden kunnen tot vervelens toe blijven proberen om
het dier het zwijgen op te leggen. Want dat is het eigenlijk. Baasjes denken de
hond een plezier te doen met een fake fur, voor de hond met killer
instinct is het tijdverdrijf een kwelling. In de natuur zou de hond
zijn prooi met één ferme beet naar de eeuwige jachtvelden verhelpen. De nepperd
daarentegen blijft piepen. Ten einde raad halen onbegrepen of slimme
onderzoekende honden de piep eruit: een missie is pas geslaagd als er doodse
stilte heerst.
Skip is dol op zijn pluchen bosdierencollectie. Hij kent het onderscheid tussen echt en namaak. Hij ontwijkt de piep kundig en sleurt zijn buit mee naar de mand: mijn! Soms is hij de aanwezigheid van het gezelschapsdier dat huidna ligt, vergeten. Tijdens het verliggen drukt hij er soms per ongeluk op. Hij schrikt hij zich of helemaal wezenloos of hapt in een reflex; de reactie is naar gelang zijn droom, is mijn vermoeden. Haha.
uit de bundel Bezige Bu (2015)