RATJETOE

 

De attractie van dit moment is dat wat ik gemakshalve de rattensloot ben gaan noemen. Skip is al twee dagen van de ratten besnuffeld. Halverwege de wei neemt hij een grote voorsprong en sprint naar het houten toegangspoortje van het volgende weiland. Mij in verwondering achterlatend: waar koerst hij naar toe? Skip wacht niet zoals gewoonlijk totdat ik er ben. Hij rent roekeloos dwars door het prikkeldraad, spurt zonder het te merken het rooster van het stalen bruggetje over en hangt al in de sloot voordat ik gearriveerd ben.

Hij meent nauwkeurig te weten waar ze zitten. Of toch niet. Hij vorst de smalle modderige oever na, klautert omhoog tegen het talud, daalt weer af, klimt weer omhoog, joept over afgezaagde stammen, omzeilt het smeedijzeren hek op de betonnen waterloop naar de overzijde en holt de hele kronkelige waterweg weer helemaal terug. Hij exploort gekapseisde populieren en laaghangende wilgen. Aldoor steekt hij kort stilstaand zijn neus in de lucht om die intrigerende geur te vangen. Ik laat hem zonder mijn bemoeienis alles onderzoeken. Na drie kwartier besluit hij dat het genoeg is. Hij zwemt mijn kant op. Op het menu vandaag geen ratje toe!

uit de bundel Bezige Bu (2015)