Een verloren zaterdag.
Zoveel te doen en de dag ging op aan geprul. Tegen het einde van de middag
stappen Skip en ik in de auto die ons naar de rivier voert. Skip pioniert in
de beschoeiing waar knoestige wilgen voorover leunen. Ik sta een beetje te
lummelen: geen smartphone om de waan van de dag op Facebook te lezen. Eenieder zou zich
schuldig voelen. Vandaag gun ikke mezelf vrijaf: ik doe, hoef en moet geen
jota. Zeg nou zelf: rondom in de natuur is het puur genieten. De wind die
pluimige wolkjes zuidwaarts spookt. Het verglijden van licht: zonnestralen die
als een zoeklicht over een nachtelijk strand over de geschoren akkers glijden,
plaatsen me in het donker, licht, donker, licht. John Lennon verkondigde het al: life
is what happens to while you’re busy making other plans. Wie is er niet mijmerend
langs de waterkant tot inzicht gekomen.
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
