De laatste
zonnige zomerzondag. Mijn leeg program wordt al snel ingevuld. Onverwacht
hebben we een begrafenis. Skip is levendiger dan ooit. De zielenpoot moet zijn
verzwikte poot ontzien en mag slechts korte niet belastende activiteiten
ondernemen. Uiterst vervelend. Tussen de stapel hout die naast de schuur ligt,
troeft hij met drie poten een spartelende muis af. Soms is afscheid:
bestemming bereikt. Deze schattige grijze muis met zijn puntige toot had nog
een heel muizenleven voor zich. Een beknopte rouwdienst lijkt me gepast. Zeker
omdat Skip al een flink graf delft. Ik fabriceer met het tuinschepje een
passendere maat. Muis erin, bloemen erbij. Skip woont de ter aarde bestelling
bij. Ik mummel iets in de trant van ‘… in de bloei van zijn of haar leven …’ en
‘We (nou ja, Skip) hebben maar heel kort plezier aan je mogen beleven …’ Rest
in peace. Ongeduldige Skip wil de muis verplaatsen. Gauw zand erover.
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
