ROERGANGERS

 

Wereldvoedseldag. Gisteren werd het jachtseizoen (op hazen) geopend. Skips verwachtingen zijn hooggespannen als we in de auto stappen. Op de afgeladen Roermondse parkeerplaats is alles van beton. Roering in het centrum waar we onze bestelde potten verf gaan ophalen. In de binnenstad ruikt Skip van alles. Hij schuimt de kraampjes op de markt af, bekijkt de concurrentie bij de kaasboer en besluit voorbij te lopen, likkebaardt bij een hotdogkarretje in het Outletcenter, deelt een broodje beenham met de baas (hij een beetje meer dan jij) op het terras waar een bleek zonnetje schijnt. Skips conclusie is helder: voedselgebrek is een groot probleem vooral als je vindt dat je baas je schaars bedeeld.

De jacht op hazen zit er ook al niet in. Wel verdomd veel paaltjes en afvalbakken binnen ieders handbereik (de straten zijn opmerkelijk schoon!) om te vlaggen, een hond zou er kramp van in zijn achterpoten krijgen, maar de weg terugvinden naar de auto wordt zo een eitje. Veel Buitenlandse honden om kort kennis mee te maken: Knutschen noemen de Duitsers dat. En kleutertjes die op deze vakantiedag voor het eerst een echte wolf zien: ze willen hem aaien, of wenend bij pappa op de arm, want Roodkapje was toch ook bijna opgegeten! In het laatste straatje verwacht Skip bij de dierenzaak op de hoek nog te kunnen scoren. Pal naast de openstaande winkeldeur staan opgestapelde hokken met konijnen erin. Op mijn vraag ‘Zullen we er eentje voor je kopen?’ knikt Skip verlekkerd. Gebbetje natuurlijk. ‘Morgen in het bos mag je weer hazenloopjes volgen. Daarom lopen we nu over het trottoir, dan kun je alvast je nagels scherp slijpen.’ Weer een grapje.

uit de bundel Bezige Bu (2015)