Ruiken kan een hond als geen ander. De
hondenneus heeft ongeveer 220 miljoen geurcellen. Ter vergelijk: het reukorgaan
van een mens slechts 10 miljoen. Snuffelen is daarom de meest favoriete hobby
van honden. Iedere hond heeft een eigen geur en daar herkennen ze elkaar aan.
Je hond herkent zijn baas in eerste instantie aan zijn geur. Zelfs als je net
gedoucht hebt of je met parfum gecamoufleerd bent, identificeert zijn neus die
twintig keer gevoeliger is dan die van een mens, jou.
Als een hond eet, geniet hij het meest van
de combinatie geur/smaak. Uithuizig draait Skips zwarte dop overuren. Feilloos
kan hij op een mijl afstand een stukje brood ruiken. Met de koude in aantocht
meent Skip dat hij winterspek moet kweken. Plekken waar hij ooit succesvol was,
zijn een herbezoek waard. Bij aanvang van onze wandeling duikt Skip meteen in
een zak chips die tieners langs de oever hebben achtergelaten. Een handjevol
heeft hij er op, een veelvoud kan ik voorkomen. Na een uurtje of twee zijn we
weer terug bij AF. Ik ben de zoute chips allang vergeten. Skip niet. Die
verdwijnt 50 meter eerder de struiken in en zet achterlangs, dus ongezien,
koers naar de chips. Terwijl ik op het pad sta te wachten, vreet Skip zijn buik
vol. Een bof: het betrof de smaak naturel.